Roadtrip Salta, Mendoza

Hola! Ik begin echt ver achter te lopen, ik ben nu in Bolivia en wat minder computers en internet hier. Maar ik was gebleven bij Salta. Via de mail had ik afgesproken dat ze (ik had geen idee wie behalve de jongen waar ik mee gemaild had) me op zouden pikken bij de busterminal in Salta. Het liep allemaal gesmeerd, we kwamen zo'n beetje gelijk aan en ze herkenden m'n blonde kop. Ik bleek op pad te gaan met een Israelier, Engelsman en Zwitser. 22 en 23 jaar oud, puppy's dus. Ze hadden de auto al gehuurd, boodschappen gedaan, route uitgestippeld, ik kon zo instappen ideaal! Ik had geen idee waar we precies heen gingen en zou het nu ook niet meer weten, als ik thuis ben zal ik er eens een kaart bij pakken. We begonnen in ieder geval bij de Calchaquí Valleys en zijn oa in Cachi, Cafayata en Humahuaca geweest. De eerste dag na mijn busrit van 25 uur meteen de hele dag in de auto. De bussen zijn overigens erg comfortabel en stopte de bus in Brazilie om de 3 uren, in Argentinie rijden ze gewoon door en krijg je eten in de bus. Op een paar stalbenen na en het feit dat ik niet kan slapen vind ik de lange busreizen geen probleem. De eerste dag meteen een super mooie route met verschillende berglandschappen, "grotten" en uitgestorven gauchodorpjes. Halverwege kwamen we op een onderverharde weg, dit stond overigens op de kaart. De mannen hadden een strak schema in gedachten en we moesten zo ver mogelijk proberen te komen, wel bij daglicht ivm de wegen. Nou ja, dit mislukte dus en het laatste stuk reden we over een onverharde weg in de rimboe. Eindelijk aangekomen bij het dorp met een aardige grote stip op de kaart bleek het een ander "shithole" te zijn zoals we de durpjes noemden. Er waren 2 hostels, maar ook 2 groepen met toeristen dus die waren vol. Na rondvragen, een bepaalde Juan zoeken, achter hem aanrijden hij op de fiets, konden we ergens in een zaaltje slapen bij een school. De volgende dag weer vroeg op pad en we waren ondertussen in een berglandschap met allemaal scheve bergen, over elkaar geschoven landplaten heel apart. Vanuit daar kwamen we in de woestijn geloof ik, ik loop wat achter dus nu weet ik het al niet meer. In ieder geval, kwamen we ook door een cactuswoestijn, een punt boven de 4000 meter, een zoutvlakte (alvast een klein voorproefje op de zoutvlakte in Bolivia), en weer belandden we in het donker omdat we geen hostel konden vinden en zijn we maar doorgereden naar Salta. Daar heb ik doorgedrukt alvast een boeking te maken voor de volgende nacht. Het was achteraf maar goed ook, want toen we in dit shithole aankwamen was er geen electriciteit en kwamen we met mijn plattegrond op mn telefoon aan bij het hostel. Het werd ook wat lastig om ergens te gaan eten, maar we konden in het hostel wel mee eten. Er stond Lama op het menu! Er bleken nog veel meer mensen van het hostel mee te eten en het kleine steegje van het hostel werd omgebouwd tot "restaurant" en de hosteleigenaar speelde ondertussen op z'n gitaar, super avondje al met al. De mensen in deze omgeving lijken wat op Bolivianen, je hebt hier ook hoogvlaktes en de daarbij behorende kuddes lama's. De dorpjes staan stuk voor stuk beschreven als geweldig prachtig, maar eigenlijk is er helemaal niks te beleven. De jongens vonden het maar niks, maar ik vond die rustige dorpjes wel wat hebben. Vooral langs het lange stuk met de onverharde weg, daar waren ook niet veel toeristen. We zaten een paar keer boven de 4000 meter, ik heb een paar dagen een beetje last van mijn hoofd gehad maar ik was er verder niet ziek van. De dag erna zijn we bij de 7 coloured mountain in Purnamarca geweest. De laatste dag sliepen we in een dorpje waar ik de naam niet meer van weet, volgens de lonely planet weer een verschrikkelijk mooi dorp maar ook hier was weer weinig te beleven. Maar de trip er naartoe was prachtig! Ik zal zodra ik weer wifi heb de foto's plaatsen, het is allemaal wat lastig te beschrijven. De trip was al met al zeer de moeite waard, dit is echt iets om met de auto te doen en op deze manier konden we mooi de kosten delen en de omgeving was echt prachtig. De jongens waren ook super aardig, een Engelsman voor de humor erbij is ook altijd mooi. Het enige wat me wat stoorde is dat ze wel zo zuinig waren op de auto dat we uren met 30 km per uur door de woestijn reden, terwijl anderen de route in de helft van de tijd deden hoorde ik later wel haha. We sliepen de dag na de trip nog in hetzelfde hostel en daarna ging iedereen een andere kant op. Ik heb in dat hostel trouwens nog euro´s en wat van mijn in Uruguay gepinde dollars gewisseld voor 10,2 peso's in plaats van de 6,4 die je bij de bank krijgt! Wel een erg groot verschil, het maakt Argentinie meteen een stuk goedkoper. 

Ik had besloten nog wat langer in Argentinie te blijven en ging weer wat naar het zuiden naar Mendoza. Het was pinksterweekend en het was druk daar zei men. Ik kon inderdaad ook geen hostel vinden op internet, maar goed ik ben alleen dus dat komt vast goed dacht ik. Niet dus! Op de busterminal heb ik wat hostels gebeld en die lachten me bijna uit, nee heel Mendoza zit vol. Ik heb nog een tijd op internet gezocht en uiteindelijk vond ik een hostel. Ik erheen, bleek het een foutje te zijn.. Het was wel degelijk vol. Het was wel een hele aardige vent en ik kon mijn tas laten staan en ik ben de stad in gegaan, na vier uren zoeken vond ik eindelijk een hostel. De volgende dag moest ik daar weer weg en begon het drama opnieuw. Mendoza is een favoriete weekendbestemming voor Argentijnen, vandaar dat alles vol zat. Als ik weer zoiets hoor van te voren neem ik het wel serieus, ik had achteraf even 2 dagen later moeten gaan. Op zondag was het gelukkig rustiger en vond ik een goedkoop klein hostel waar ik de rest van de week ben gebleven. Mendoza zelf is niet heel bijzonder maar wel relaxed. Het is een stad met alleen maar laagbouw en veel brede straten en parken ivm het gevaar op aardbevingen. In de omgeving is wel van alles te doen, ik ben naar  een natuurlijke spa geweest en naar de wijnstreek. Voor de rest er wat op uit met een jongen die in het hostel werkte en de eigenaar. Omdat ik nu weer zuidelijker zat ging ik van Mendoza naar Santiago de Chili om vervolgens weer omhoog te gaan en vandaar naar Bolivia. Ik had toen ik in Buenos Aires was van een meisje van les al gehoord over een festival in Santiago met oa Pearl Jam en The Black Keys, het kwam toevallig zo uit dat ik rond deze tijd daar was dus kon ik daar mooi naartoe. Ik had in Buenos Aires ook een uitnodiging van een jongen die daar in het hostel zat, nooit weer gereageerd want ik had niet echt in de planning om naar Santiago te gaan. Maar omdat Chili duur scheen te zijn heb ik hem toch maar gemaild en ik was van harte welkom. Volgend verhaal dus Chili. 

Op dit moment reis ik samen met een Spaans meisje, vanaf begin Bolivia. Volop avontuur hier oa door wegblokkades ivm stakingen en het domste is tot nu toe dat ik gister ben gebeten door een roze dolfijn!! haha maar dat later. 

Hasta luego!