Mexico

3 mei 2014 - Ensenada, Mexico

Hola!

Niet iedereen weet dit denk ik, maar ik zit in Mexico! Nadat ik afgelopen augustus terug ben gekomen van mijn reis had ik weinig vaste uren meer. Dennis (een vriend uit Sneek, dezelfde die vorig jaar op bezoek kwam in Peru) moest misschien naar Mexico voor z'n werk zei hij in de winter, kan ik niet mee verzuchtte ik.. Ongeveer anderhalve maand geleden zei hij, ik moet naar Mexico wil je nog mee? Si! Even overleg met de enige vaste opdrachtgever die ik nog heb (thanks Andrew) en nu zit ik hier al. Dennis werkt voor een baggerbedrijf en hij is hier om bij het slopen/recyclen van 2 schepen te zijn. Dit gebeurt meestal in Europa, maar omdat het te kostbaar is om deze schepen daar naartoe te transporteren, is er hier naar een werf gezocht waar de schepen "groen" gesloopt kunnen worden. De taak aan Dennis om de werf hier zo goed mogelijk bij te begeleiden, vooral omdat ze geen ervaring hebben met baggerschepen. Het is een hoop papierwerk, dus wellicht kan ik hem daarbij helpen. Op dit moment is er een Mexicaan van het bedrijf bij aanwezig, dus ga ik nog niet mee. Verder is het niet de bedoeling dat Dennis fulltime bij alle werkzaamheden van de werf aanwezig is en neemt hij ook vakantie dagen op en kunnen we erop uit, heeeel vervelend allemaal. Hoe lang we of ik hier blijven is nog niet duidelijk.

We vlogen 11 uur 's ochtends de 15 april over Parijs naar Mexico city. Geheel in andere stijl dan vorig jaar werden we hier opgepikt door een chauffeur en naar een prachtig hotel gebracht. De volgende dag zijn we naar het kantoor gegaan in Mexico city. Daar ontmoetten we Louis, een Mexicaan die met ons naar Ensenada zou vliegen. Na 2 dagen werken was het Pasen en hadden we 3 dagen om de stad te verkennen. Mexico city heeft een geschat aantal van 24 miljoen inwoners en ligt op 2240 meter hoogte tussen bergen en vulkanen. De stad puilt uit met mensen en verkeer en er hangt dan ook een dikke smogwolk boven de stad. De stad staat in de top rijtjes van aantal inwoners, milieuvervuiling en aantal moorden... goed! Wat wij gezien hebben viel ons reuze mee, natuurlijk zijn wij niet in de achterbuurten geweest, dat is een hele andere situatie. We zijn de eerste dag met de metro naar het oude centrum geweest. Mooie gebouwen, vrij netjes, veel te zien en straatvertier en vrij weinig gespuis. Met zoveel mensen eigenlijk een hele relaxte sfeer. Het geluk met Pasen is dat heel veel mensen uit Mexico city naar de kust vertrekken, zodat er veel minder verkeer was. Aan de andere kant waren er heel veel toeristen, daardoor enorme rijen voor toeristische dingen. Europese toeristen zijn we nog niet tegengekomen. De volgende ochtend lag ik nog op bed wat te lezen en appen toen het begon te rommelen. Ik dacht in eerste instantie dat er een helikopter langs vloog, maar toen begon het hele gebouw te schudden. Dennis kwam onder de douche vandaan en ik vroeg met een piepstem, is dit een aardbeving?? Ja dus, het gebouw schudde toen echt heen en weer, we zaten op de 28e verdieping en in verhouding was het een hoog smal gebouw. Alles begon ook te kraken en ik dacht serieus dit stort in! En nu? Dennis keek op de gang en zag de schoonmaaksters bij hun karretjes wegrennen. Pak je paspoort we gaan! Oké waar is m'n paspoort, broek en schoenen is ook wel handig, fuck ik zie hier ook niks, doe het licht dan ook aan (de verduisteringsgordijnen zaten nog dicht), naja toen we alles hadden was het ook alweer opgehouden. Dan eerst maar ontbijten op de 39e verdieping. We gingen bij ons plekje bij het raam zitten met mooi uitzicht, de serveerster kwam met grote ogen vragen of alles goed met ons was. Ja hoor, was dit nou een echte aardbeving? Ja 7 op de schaal van Richter, zal wel zei Dennis. Maar al snel kwam er een berichtje uit NL, 7,5 op de schaal van Richter in het episch centrum 100km verderop. Omdat de stad op een opgedroogd meer is gebouwd, is de ondergrond heel zacht en vandaar dat het zo erg te voelen was in Mexico City. Toen we om ons heen keken zagen we halve ontbijten staan zonder mensen en beneden stonden alle koks buiten. Blijkbaar bekomen wij wat sneller van de schrik haha. En om de borrelapp te citeren:,,JIJ wou avontuur!" en zo is het, zolang ik het na kan vertellen tenminste. Die dag zijn we de hele dag in het Antropologisch museum geweest en de dag erna in een park met oa een kasteel, marktjes, muziek, vreettentjes en heeeeeeeeel veel mensen.

Maandag vlogen we samen met Louis naar Tijuana, hier werd ons een huurauto gebracht en reden we door naar Ensenada (zo'n 1,5 uur) waar de schepen gesloopt gaan worden. Het ligt in het Noordwesten van Mexico op het 1250 km lange schiereiland Baja California. We zitten in het mooiste hotel van Ensenada met binnen- en buitenzwembad en een jachthaven. Louis bleef tot donderdag en Julio een andere Mexicaan kwam later dezelfde dag aan. We brachten hem weg en dus konden wij Tijuana even in. Deze stad ligt tegen de grens van Amerika aan en tot 5 jaar geleden moest je er echt niet wezen. Wij wilden wel even zien hoe het er bij de grens aan toeging. San Diego ligt op een uur rijden vanaf daar, dus daar gaan we zeker ook wel een keer naartoe. Er komen veel Amerikanen in de stad voor goedkope spullen, zoals drank en medicijnen. Het stikt hier van de "pret"apotheken, grote uithangborden met reclame voor slaappillen, valium en viagra. In Ensenada is dat ook zo, hier is een cruiseschip terminal en er ligt om de dag één of 2 cruiseschepen.

Morgenochtend komt het eerste baggerschip aan en ga ik mee naar de werf. Normaal als Dennis naar zijn werk is, ben ik tot nu toe een beetje vakantie aan het vieren. Ik ren soms naar de stad, zo'n 4,5km van het hotel of ik fiets er naartoe of ik breng hem en zijn collega naar de werf en ga er dan met de auto op uit. Autorijden is goed te doen, alleen hebben ze hier een aparte regel voor een kruispunt zonder stoplichten. Er staat aan alle kanten een stopbord, iedereen stopt ook. Dan staart iedereen elkaar wat aan en begint er wel iemand te rijden, maakt niet uit van links of rechts, daarna is een andere kant aan de beurt, 1 auto per keer. Verder zijn er weinig regels en is het goed opletten voor gaten in de weg en de vluchthobbels van een halve meter. Hier vlakbij zit een wijnstreek, daar zijn we vorig weekend naartoe geweest en gaan we zeker vaker heen. Zondag hadden heel veel van deze bodega's en restaurants een soort van Lekker Sneek naast ons hotel. Je kocht een kaartje en kon daarna zoveel wijn, oesters en mosselen eten als je maar wilde. We waren helemaal blij en liepen de hele dag met een big smile rond, die is me helaas op het eind van de dag vergaan. We troffen op het eind van de middag wat hotelschool studenten uit Mexico city, we hadden de grootste lol op het terras waar we nog even een drankje deden. Toen ik op een gegeven moment met een paar Amerikanen aan het kletsen was, ontdekte ik dat mijn telefoon weg was.. en de Mexicanen ook.. Voor de duidelijkheid, vorige maand is mijn nieuwe S4 gejat uit de kroeg in Sneek. En jahaaaa, ik weet het ik let gewoon niet goed op, geen commentaar! Ik ben nu de trotse eigenaar van de nieuwste Nuqleo, de enige telefoon die simlockvrij was. Gelukkig had ik een Mexicaans kaartje in m'n telefoon, dus heb m'n nummer nog.

Gister was D vroeg klaar met werken ivm 1 mei en hadden we op de kaart een Laguna gezien met waterval. Dit was een route met een groot stuk onverharde weg, dit begon al bij de afslag vanaf de hoofdweg. Na het eerste minidorp volgden 3 t-splitsingen zonder bord en hebben we ons door wat locals op de goede weg laten helpen. Vervolgens belandden we bij een veerooster, wat niet alleen vee, maar ook onze auto tegenhield. Een paar jongens in een pick-up haalden voor ons de afrastering los, zodat we eromheen konden rijden en ze konden ons bijna meteen los trekken omdat we vast zaten in het zand omdat ik voor de auto stond toen Dennis eromheen reed hehehe. Al met al was het niet zo'n geschikte route om zonder 4x4 te doen, maar ach. We reden eerst door woestijnachtig gebied en hoe dichter bij het nationaal park we kwamen, hoe groener het werd met zelfs naaldbossen en overal bergen met grote rotsstenen. Ondertussen kwamen we bordjes tegen met afbeeldingen van Lynxen en Coyotes, die zaten natuurlijk aan de oever van die knalblauwe laguna op mij te wachten! Uhhh, zoiets ja. Toen we aankwamen zagen we alleen een groene vijver met eenden en een paar koeien eromheen.. Wij verder zoeken, niks. Bij navraag bleek dat het al 3 jaar niet had geregend en de normaal gesproken wel blauwe laguna was helemaal opgedroogd hahaha 3 uren over gedaan om er te komen. Van Dennis mag ik een keer mee naar de dierentuin.. Terugweg ging iets sneller, omdat er plotseling ergens een bordje stond met Ensenada en we zomaar vanaf het zand op de 2-baans asfaltweg kwamen. Daar werden we op een gegeven moment achtervolgd door politie met zwaailichten, ik reed en we dachten dat ze er langs wilden. Maar toen ik een parkeerplaats voorbij reed begonnen ze te toeteren en ben ik de eerstvolgende inham opgereden, vol op de rem we slipten bijna het ravijn in. Ze kwamen meteen de auto uit met hun handen op hun pistool, maar toen ik m'n domme blonde kopje uit het geblindeerde raam stak, vroeg hij meteen oh is dit een huurauto? Wij rijden met een kenteken uit een andere (drugs)staat, hier staat een tomaat op ipv een druif, niet echt handig dus. D gaat kijken of we een andere auto kunnen krijgen, deze is ook wat aan het krakkemikken. Al met al weer een avontuurlijk dagje en in dit geval de trip spannender dan het einddoel.

Het is hier verder wel een veilig gebied. Het nadeel van al die Amerikanen die hier de big spenders uit hangen, is dat ze mij ook voor Amerikaanse aanzien. Maar ik heb niks min 2 telefoons en een paar nieuwe Hema slippers (ik bin dr blij met hoor Tes) en ik wil Spaans praten en niet dat overdreven Amerikaanse gezeur van de Mexicanen om wat te kopen. Komt nog bij dat als je eens met iemand praat en ze ontdekken dat je uit Europa komt, ze ook nog eens een snoeihekel aan Amerikanen hebben. Maar ik klaag niet hoor, heerlijk hier!

Een heel verhaal alweer. Hasta luego!

Foto’s

4 Reacties

  1. Martine Visser:
    3 mei 2014
    Super leuk Hendrika en Dennis!!
    Jullie hebben al weer heel wat beleefd, en jullie zijn nog maar net van huis!!
    Leuk om op deze manier wat van jullie te horen, binnenkort maar snel even skypen! Veel plezier en pas goed op elkaar!!!
    Groetjes Martine
  2. Els de Jong:
    4 mei 2014
    Wat leuk dat je me op de hoogte houd.Wat hebben jullie al weer veel beleefd Dat van die aardbeving hoorde ik op TV. We wensen jullie heel veel plezier en wees voorzichtig daar. Groetjes Els.
  3. Tessa:
    5 mei 2014
    Machtig verhaal kien, lekker genieten daar x
  4. Janna:
    8 mei 2014
    Leuk verhaal om te lezen en jullie beleven weer genoeg haha! Veel plezier daar!